yurdsuz

yurdsuz
sif. Yurdu, evi, məskəni olmayan, evsiz-eşiksiz, ev-eşiyindən, yurdundan məhrum olmuş. Hələ də gəlib-gedənə əl açan yetim uşaqlar və yurdsuz arvadların əlindən tərpənmək mümkün deyildi. M. İ.. // Vətənsiz. Vətən! Qoynunda bəslənmiş əməllər, arzular, şəksiz; Vətənsiz, yurdsuz insanlar yaşar aləmdə məsləksiz. S. V.. Xatmurani səltənəti çöküb yerə; Bir əbədi yırtıcılar, bir də dedi; Mütilərdir tarix boyu yurdsuz qalan. M. Araz. // Sahibsiz, baxımsız, kimsəsiz; avara. <Firidun> bazar və küçələri doldurmuş yurdsuz uşaqlara, səfil-sərgərdan bir halda hər gələnə əl açan qadın və qızlara baxırdı. . M. İ..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • yurdsuz-yuvasız — sif. 1. Yurdu yuvası olmayan, ev eşiyi olmayan; sərsəri, sərgərdan. Yurdsuz yuvasız adam. 2. Sahibsiz, baxımsız, kimsəsiz. <Məsmə:> Şəhərdə nə çoxdu yurdsuz yuvasız uşaq, üzünə baxan kimdi? Adını tutan, yaxına qoyan kimdi? M. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yersiz-yurdsuz — sif. Yaşamaq üçün yeriyurdu olmayan, evsiz eşiksiz; yersiz. // Səfil, avara …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • səfil-sərgərdan — z. <ər. səfil və fars. sərgərdan> Yersiz yurdsuz, ac, pis vəziyyətdə, acınacaqlı halda. Səfil sərgərdan qalmaq. – <Sevər:> Ac, səfil sərgərdan küçələri dolaşıram. C. C.. <Firidun> bazar və küçələri doldurmuş yurdsuz uşaqlara,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yuvasız — sif. 1. Yuvası olmayan. Yuvasız quş. 2. məc. Yurdsuz, mənzilsiz, evsiz eşiksiz; avara, sərgərdan. Yuvasız quş – məc. yurdsuz, evsiz, sığınacaqsız adam haqqında. <Hindli qız:> Yuvasız bir quşam, elindən ayrı; Dağından, daşından, selindən… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tafırqa — I (Ağdərə) köçəri. – Əvvəl tafırqaydıx biz II (Meğri, Ucar) gəlmə, yerli olmayan, yurdsuz. – Dedim: “Əmir xan, tafırqa adamıx, deyna bizim davarrarı versin” (Meğri) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • biməkan — f. və ə. məkansız, yersiz; yersiz yurdsuz …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • bixaniman — f. evsiz eşiksiz, yurdsuz yuvasız …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • laməkan — ə. 1) yersiz, yurdsuz, məkanı olmayan; 2) fəlsəfədə: məkan xaricində olan, məkandanxaric olan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ac — sif. 1. Aclıq hiss edən, yeməyə ehtiyacı olan (tox ziddi). Ac pişik. Ac z. qalmaq. – Ac qurd balasını yeyər. (Ata. sözü). Çığırma, yat, ay ac toyuq, yuxunda çoxca darı gör! M. Ə. S.. Ac qarın – 1) ac, heç şey yeməmiş; 2) məc. lüt, yoxsul, yurdsuz …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ad — is. 1. Doğulduğu zaman adama verilən şəxsi isim. Ad və soyad. Ad qoymaq. Adın nədir? Adını söyləmək. – Sən öləsən, Xanmirzə bəyin adını verən kimi, qoçaqlar o saat qalxdılar. N. V.. // Ləqəb, təxəllüs. 2. Şöhrət. <Elmar:> Siz qızları ad… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”